Tradycyjne łacińskie nieszpory różnią się nieco od tego co znane jest z posoborowej Liturgii Godzin. Struktura nabożeństwa jest następująca:

• 5 psalmów
• krótkie śpiewane czytanie,
• hymn
• śpiewany wers z responsem
• Magnificat
• oracja
• konkluzja ( ze śpiewanym Benedicamus Domino)
• śpiewana antyfona maryjna

Wybór tekstów i melodii do każdej z wymienionych części znajduje się w przygotowanych do tego księgach liturgicznych: brewiarzu (teksty) oraz antyfonarzu (melodie z teksami). W zależności od rangi dnia, okresu liturgicznego, zadana do odśpiewania godzina kanoniczna może posiadać:

• teksty własne (proprium)
• teksty wspólne (comune)
• z dnia (secundum diem)
• okresowe (de tempore)

Liturgia nieszporów II niedzieli po Epifanii swój tekst własny posiada jedynie w Magnificat.

Deficiénte vino, * iussit Iesus impléri hýdrias aqua, quæ in vinum convérsa est, allelúia.

A gdy nie stawało wina, * rozkazał im Jezus napełnić stągwie wodą, która się winem stała, alleluja.

Oto zapis nutowy z anyufonarza oraz fragment mansukryptu w powiększeniu:

Muzyka w sposób szczególny eksponuje  poniższe łacińskie słowa:

• vinum – (pol. wino)
• quae – (pol. które)
• hydrias – (pol. stągwie)